سیاست در کلام آیت الله بهجت(ره)

سیاست در کلام آیت الله بهجت(ره)


سیاست در کلام آیت الله بهجت(ره)

در میان احزاب مختلفه چگونه باید عمل کنیم که دین دار بمانیم و برای امور دنیوی به این گروه و آن گروه نگرویم؟
وای بر ما اگر معلوم شود که از اهل دین نیستیم!
زیرا هر معصیت و ظلمی که در دیگران بالفعل موجود است، در ما نیز بالقوّه وجود دارد.

سیاست در کلام آیت الله بهجت(ره)

منابع مقاله:

مرکز تنظیم و نشر آثار حضرت آیت الله العظمی بهجت (ره)، ؛

 

 

 اغلاط سیاسی سیاسیّون امروز…
چه بسا اغلاط سیاسیِ سیاسیّون مسلمان امروز، به مراتب بدتر از آنهاست.
استخدام و خادم کفّار شده اند به شرط این که رییس مسلمانان، و حاکم ممالک اسلامی باشند و آن چه کفّار می خواهند بکنند! نظیر رضا پهلوی در ایران و مصطفی کمال در ترکیه و سایر حکّام و رؤسای دولتهای اسلامی فعلی، میلیونها حجازی و مصری را از مذهب و فقه جعفری منحرف کردند.
عجب است که اینها را می فهمیم و باز مثل آن را انجام می دهیم.
اگر کفّار ما را  قابل و لایق ببینند، این گونه بر ما مسلّط می شوند! زیرا می بینند هر چه بخواهند حاضریم انجام دهیم و تابع و مطیع محض آنها هستیم
 
خطر اختلاط مسلمانان با کفار
به ما گفتند با کفار اختلاط و اتّحاد و هوهویّت پیدا نکنید: «لاَ تَتَّخِذُواْ الْکَفِرِینَ أَوْلِیَآءَ» کفار را دوست خود نگیرید. (سوره ی نساء، آیه ی 144) ولی ما با آن ها اختلاط پیدا کردیم و آن ها اول دین ما را گرفتند که دنیا به ما بدهند، و بعد دنیا را هم از ما گرفتند. بین ما مسلمان ها و کفار سدّ آهنین بود، چطور شد که این سدّ را شکستند!
آن ها برای تسلط بر بلاد اسلامی این گونه تبلیغ نمودندکه انبیا علیهم السّلام آمدند تا شما را از دنیا دور کنند، ولی ما برای شما وسایل راحتی (لوازم ماشینی، هواپیما و…) آورده ایم.
کفّار به ما گفتند:
کار کنید و مزد بگیرید و مقایسه کنید که آیا حالا راحتید یا در گذشته. بدین ترتیب با اشتغال و پول فراوان، ما را سرگرم و مشغول کردند، ولی مال وثروت برای چه و برای که؟
استعمارگران، در کشورهای اسلامی کاری کردند که پسران و دختران ما از فرمان خدا سرپیچی کنند و خارج از تحت اختیار پدران در کافه ها و سینماها باشند، و دولت ها و ادارات گرفتار اختلافات شدید و درگیری بر سر تقسیم اموال و… شوند.
 
اسلام را کنار می گذاریم و می گوییم: اسلام نمی تواند جامعه را اداره کند!
در ادارات با یکدیگر هم پیمان شده ایم که اسرار یکدیگر را در اَخّاذی و رشوه خواری فاش نکنیم.
 ما این گونه زندگی را می خواهیم.
 گویا از راه درست ممکن نیست برویم، که از راه نادرست می رویم!
 با هم خوب نیستیم و به حقوق یکدیگر تعدّی می کنیم، بعد هم اعتراض می کنیم و می گوییم:
 اسلام برای اداره ی جامعه ناقص است!
در حقیقت اسلام را کنار می گذاریم، بعد اعتراض می کنیم و می گوییم:
 اسلام ناقص است و نمی تواند ما را اداره کند، نه این که اسلام را حفظ و از آن متابعت کنیم.
 
خدا کند بفهمیم که خرابیم
در میان احزاب مختلفه چگونه باید عمل کنیم که دین دار بمانیم و برای امور دنیوی به این گروه و آن گروه نگرویم؟
وای بر ما اگر معلوم شود که از اهل دین نیستیم!
زیرا هر معصیت و ظلمی که در دیگران بالفعل موجود است، در ما نیز بالقوّه وجود دارد.
خدا کند شرایط آن ها برای ما تحقّق پیدا نکند و به آزمایش آن ها مبتلا نشویم!
خدا به ما توفیق و تنبّه دهد که اگر در ابتلا و آزمایش قرار گرفتیم، بد را خوب، و خوب را بد نبینیم!
حضرت عیسی علیه السّلام از احمق یعنی کسی که نمی فهمد و نمی فهمد که نمی فهمد، فرار می کرد.
ما خرابیم، خدا کند بفهمیم که خرابیم، تا به فکر اصلاح و درمان برآییم.
 
حال مسلمانان در عصر غیبت و لزوم چاره اندیشی برای مقابله با کفّار
اگر دو گروه در برابر هم قرار گرفته و با یکدیگر در حال جنگ باشند، و یک فرد از این دو گرو

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *